Vaderdag in Gatorland

Ook hier in de States bestaat vaderdag. Op dezelfde dag als in Nederland. Ik had al geschreven dat ik van Suzanne & co een leuk Nike t-shirt heb gekregen, waarna zo ongeveer iedereen weer naar bed ging behalve ik. Vandaag was dat omgekeerd. Dat naar bed gaan bedoel ik dus. Vandaar dat ik wat later ben. Enfin, Vaderdag dus. Suzanne en Daniël zijn naar dunkin' donuts gereden om daar een ontbijtje voor ons allemaal te halen. Voor $ 7,99 hadden ze 12 heerlijke en kakelverse donuts in alle smaken en vormen. Toen ze thuis kwamen zaten Tineke en ik met Roos in onze pool. Wat Roos betreft kan dat overigens altijd. Ze is er niet uit te slaan en met haar zwemvest en zwembandjes redt ze zich al heel behoorlijk. Hoofd omhoog en watertrappelen als een hondje. Dat gaat heel best. Natuurlijk blijven we er wel bij, immers zwemmen kan ze natuurlijk nog niet.

Na het ontbijt zijn we bij elkaar gaan zitten om te bespreken wat we deze mooie, zonnige dag zouden gaan doen. Nog even niet naar een van de parken, maar wat dan? Suzanne kwam met het idee om naar Gatorland te gaan. Daar had ze al het nodige over gehoord én we hadden coupons. Aldus geschiedde en togen wij in ons witte, nog steeds inhoudende, monster naar Orange Blossom Trail. Na even in de rij de hebben gestaan waren we aan de beurt voor kaartjes, inclusief treinrit en liepen we naar binnen. Nou was dat ook buiten, maar goed we waren op het terrein en het eerste dat mij opviel was dat er heel veel vogels waren. Dat bleken, volgens de borden, allemaal dieven te zijn die het vooral op kleine kinderen gemunt hadden. Niet de kinderen zelf maar het voedsel de ze bij zich hebben. Naast vogels, uiteraard ook alligators. In alle soorten en maten, maar de hele grote jongen zagen we (nog) niet. Behalve alligators en vogels hebben ze nog een hele trits andere exotische dieren. Krokodillen, kaaimannen, een tweetal uiterst zeldzame Florida panters. Daar zijn er in het wild nog ongeveer 80- ot 100 over. Dat is overigens al meer dan het er 15 jaar geleden waren. Toen bestond de populatie uit ongeveer 20 dieren. Verder een aantal hele grote netpythons  zowel witte als gecamoufleerde. Er was dus veel te zien. Ook Roos vond het allemaal erg leuk. Ze houdt van dieren en dat bleek ook nu weer.

Na de rondrit over het terrein met een kleine trein, waarbij we langs een aantal bezienswaardigheden reden, konden we lopend verder. We zijn door een stukje origineel moeras gelopen, waarbij we gewaarschuwd werden voor pygmee ratelslangen en watermoccassin slangen. Beiden giftig en dus niet ongevaarlijk voor mensen. Maar we hebben ze niet gezien of gevoeld. Na het moeras door naar de grote jongens. Alligators van meter of vijf lang en 500 kilo zijn echt indrukwekkend. Een van deze heren was zo ontzettend grumpy dat hij een verblijf helemaal voor zichzelf had. Deze jongen was gevangen in de buurt van Miami, waar hij vooral honden op zijn menu had staan. Verderop lagen een aantal bijna net zo grote witte exemplaren. Dat waren geen albino's, ze waren alleen maar wit. Na nog even bij de voedershow te hebben gekeken, waarbij de alligators uit het water omhoog springen zijn we weer naar de auto gelopen. Omdat we ondertussen toch wel trek hadden hebben we een tussenstop bij de IHOP gemaakt. Na een smakelijke en redelijk gezonde lunch, ik had het mezelf beloofd, zijn we naar huis gegaan. Roos was ondertussen hartstikke moe en nodig aan een slaapje toe. Suzanne en Daniël gingen in de chillmodus en Tineke en ik hebben wat boodschappen gehaald.

Vanwege Vaderdag hadden alle restaurants in de buurt acties lopen. Met korting op het eten van de vaders en meer van dat soort dingen. Wij kozen een Bob Evans uit om te gaan dineren. Dat was wel lekker, behalve voor Suus. Die had ribjes met een smaakje en dat was het net niet helemaal. Ik heb ze ook geproefd en ben het met haar eens. Jammer, maar Bob gaan we dus niet meer bezoeken deze vakantie. Gelukkig is de keuze reuze, wij zullen onze weg wel vinden.

Gisteravond ter ere van Vaderdag :-), stond wedstrijd vijf van de NBA play-offs op het programma en was rechtstreeks te zien op abc. De Spurs speelden thuis en ik heb volgehouden tot 22.00 uur. Toen ging bij mij het licht uit en ben ik ook mijn mandje in gedoken. Vanochtend dus later wakker dan de rest. Had ik waarschijnlijk wel even nodig. Tineke is niet helemaal lekker, ze heeft vrij veel last van haar maag en ook haar geopereerde knie is niet helemaal jofel. Vandaag gaan we naar Seaworld, behalve Tineke die een time out heeft ingelast om even aan te sterken. Gelijk heeft ze. Oh ja, vandaag eten we thuis. Heeft ook wel wat. Verder toch wel 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

zorgen over Yvo. die is er niet goed aan, maar wordt wel geacht volgende week maandag  op het vliegtuig richting Sanford te stappen. Morgen moet ie naar het ziekenhuis. We hopen hier allemaal dat het snel weer beter zal gaan met hem.

Dit was het weer voor nu. Tot de volgende keer.