Op stap met Roos

Het was weer tempoe doeloe in huize Pelican gisterochtend. Iedereen moest eerst even goed wakker worden. Er werd geskyped met Nederland en dat was pas om 10.00 uur lokale tijd. Zoals al geschreven was het plan om vandaag Seaworld te bezoeken, maar Suzanne was niet helemaal lekker en om dan in de hete zon door een druk park te lopen is niet erg verstandig. Suus en Daan bleven dus thuis en Roos ging na haar mislukte ochtenddutje samen met opa en oma op stap naar Shamu en zijn vrienden.

Daarna gingen we fluks naar het otter en zeeleeuwen stadion waar we nog net een (zit)plaatsje konden vinden om de show met Clyde en Seamore te kunnen zien. Die hadden we al eerder gezien maar dát maakte Roos niets uit. Ze leefde helemaal mee met de dieren en omdat zij het zo leuk had, hadden wij natuurlijk ook schik. Achter ons zat een man, ik denk uit Mexico of zo, met zijn zoontje die beduidend minder schik hadden. Het jochie huilde om zijn moeder en zijn vader gaf hem telkens harde tikken. Uiteraard ging het manneke daardoor nog harder krijsen. Nogal beschamend allemaal, maar 's lands wijs, 's lands eer. Hierna naar de Sharks Encounter gegaan om diverse haaien en andere grote vissen te bekijken. Dat gaat voor een deel via een lopende band (net als op een vliegveld) Daarna was het dolfijnentijd. De Blue Wonder Show was vorige keer al mooi en dat was nu niet anders. Veel spektakel van mens en dier en weer zat Roos met volle teugen te genieten. Wat erg grappig was, achter ons stonden een aantal mensen te joelen en te cheeren als er iets moois gebeurde in of op het water. De eerste keer dat dat gebeurde keek Roos verbaasd omhoog en ging over tot de orde van de dag. Bij de tweede keer keek ze weer omhoog en daarna naar mij met een uitdrukking van wat een raar gedoe. Bij de derde keer begon ze te glimlachen (het leek zelf wat meewarig), zoiets als nou ja, wat een gedoe om niks zeg. Was leuk om dat "proces" mee te maken.

Hierna hebben we nog een mooie knuffel (zeehond) voor Roos gekocht, wat lekkere chocolade voor ons zelf en zijn we terug gegaan naar de auto om terug naar huis te gaan. Het begon tijdens de terugweg te regenen Wat heet, het was alsof de hemelsluizen echt openstonden. Ik denk dat het zicht een meter op20 was, meer niet. Kijk maar naar de foto's. Vandaag gaan Suus en  Daan naar huis. Hun vliegtuig vertrekt vanmiddag om een uur of zeven. Zo dadelijk gaan ze hun auto inleveren. Wij vertrekken morgen ook een stuk vroeger dan oorspronkelijk gepland. Wij gaan vliegen om11.00 uur naar Boston en van daaruit naar Schiphol. We hopen daar rond 06.00 uur op zondagochtend aan te komen. Dan zit het er helaas weer op voor ons.

Wat er vandaag nog gaat gebeuren weet ik niet. Als het lukt zal ik daar hier nog over bloggen, anders bij terugkomst in Nederland.

ps. de billen partij heb ik (Tineke) gemaakt  voor al onze stevige vrienden ;-)