Acclimatiseren

Het is nu 05.30 lokale tijd en ik ben maar achter de laptop gekropen. Tineke ligt nog lekker te slapen.  We hebben gisteren lekker rustig aan gedaan. Om een uur of negen naar de Publix om de al eerder gedane boodschappen aan te vullen en daarna op koopjesjacht in een van de vele One Dollar stores die de omgeving hier rijk is. Ongeveer 14 kilometer van ons is een wat grotere en daar is Tineke goed geslaagd voor wat speelgoed voor de kleinkinderen, schoonmaakmiddelen en meer van dat al. Daarna een lekker Amerikaans ontbijtje gescoord bij een Bob Evans vestiging. Daar waren we tijdens al onze VS bezoeken nog nooit geweest. Was prima voor niet al te veel geld. De taarten die je mee kon nemen uit hun eigen bakkerij zagen er trouwens ook erg lekker uit. Misschien iets voor de verjaardag van Tijn? We zullen zien.

Thuisgekomen is Tineke in haar badpak gekropen en ging de pool in. Daar zaten echter de nodige beestjes in. Die waren kleiner dan de mazen van het omringende hekwerk dus daar moest even schoongemaakt worden. Het grappige was dat toen Tina daar mee bezig was de poolmeneer aankwam om onze pool te reinigen. Dat doet ie iedere donderdag en toen hij Tineke zo bezig zag merkte hij zeer terecht op dat Tineke zijn werk stond te doen. Daar is ze dus maar gelijk mee gestopt. We hebben hem vervolgens wat te drinken en wat te eten aangeboden. Voor we het wisten zaten we te keuvelen over Puerto Rico, want daar kwam hij vandaan, de huizenmarkt in de VS en de vliegjes in het water. Over dat laatste: ze kunnen inderdaad door het gaas, maar ze doen geen kwaad, ze steken niet, ze zijn alleen heel klein en met heel veel. Je vraagt je misschien af waarom ik niet in de pool ben geweest. Simpel, ik had nog wat lucht van de operatie in mijn oog. Maar dat is inmiddels ook niet meer het geval. Ik kan er vanaf vandaag dus ook in.

Aan de achterkant van onze villa begint een bos dat helemaal doorloopt tot Orlando. Naast het feit dat ik soms een sukkel ben (zoals gisteren al geschreven) doe ik ook nog wel eens iets minder sukkeligs en had me bedacht om mijn verrekijker mee te nemen. Die kwam Tineke goed van pas. Als een veldvrouw keek zij met de kijker over de einder. :-) In de lucht zie je behoorlijk veel roofvogels, vooral gieren. Dat zijn goede vliegers hoor. Je ziet het wel eens op tv in natuurfilm, maar als je die dieren in het echt ziet zweven en de manier waarop ze de thermiek opzoeken dat is echt een mooi gezicht. We zullen de komende weken vast nog wel meer mooie natuur gaan zien.

Vandaag komen Suzanne, Daan en Roos omstreeks 18.00 uur lokale tijd aan. Ze vliegen rechtstreeks vanuit Schiphol naar Orlando. Omdat Roos nog klein is moet ze wel een apart kinderstoeltje voor in de auto hebben. Dat kun je mee huren bij je auto, maar dat is erg duur. Zeker als je bedenkt dat ook Puck nog in een stoeltje moet en we er dus een voor een maand zouden moeten huren. Dan kun je er beter een kopen. Gistermiddag togen we dus naar de WallMart om er eentje op te zoeken. En we hebben er een gevonden. Een mooie rose (meidenkleur, natuurlijk!) die we zo vast kunnen klikken in de auto. Goedgekeurd door de Amerikaanse ANWB (dat heet hier de AAA) en dat voor een prijs waarvoor je zo'n ding nog geen week kunt huren. We hebben verder nog op ons gemak rondgekeken in de WallMart. Wat is het daar toch goedkoop en wat hebben ze veel. Bij de mannen kleding heeft Tineke nog twee mooie en goed passende polo's voor mij gescoord. Uitgerust met speciale anti zweet en anti odeur stoffen. Verder een mooi wit t-shirt van Fruit of the loom. Ik kan dus weer vooruit, hoewel ik denk dat dit niet de laatste keer zal zijn dat er kleding wordt gekocht.

Daarna besloten we de nieuwe baan van Tineke te vieren met een etentje bij onze vrienden van Chili's. Het was na drie jaar nog steeds zeer vertrouwd. De bediening uitermate vriendelijk en belangstellend en het eten weer super. De uienringen met jalapeno pepers en de rancho dip zijn om je vingers bij op te eten. De low calorie chicken salad van Tineke en de quesedillas met bacon en chicken voor mij waren al net zo lekker. We sloten af met een stukje cheesecake om te delen (ahum Tineke 2 hapjes daarna mocht ik mij opofferen;-). (het wordt al snel te veel) Allemaal super lekker. Wij komen hier zeker nog een keer terug!. Daarna fluks naar huis terug alwaar we tot de ontdekking kwamen dat we toch wel behoorlijk moe waren. Tineke lag er om kwart voor acht in en ik om kwart over acht. We zullen vandaag dan ook lekker uitgerust zijn. Verder kijken we natuurlijk uit naar de komst van Suus, Daan en Roos. We halen ze straks gezellig op.

Maar goed, nu begint het weer licht te worden buiten. Tina slaapt nog steeds als een roosje en ik ben klaar met mijn blog voor vandaag. Tot de volgende keer.